DAG 32 Massa Martana - Rome

30 September 2021 - (KM 58/1.888)

Roma Encore      

Daar zijn we weer. Minder dan een jaar geleden stond ik hier ook. Toen gefietst vanaf Como (Benjaminse route); nu het hele stuk vanuit Nederland via Reitsma’s route. Het was een prachtige tocht en it aint over yet !

Gestart met een steen in mijn maag. Gisteren gnocchi besteld. Het gerecht was heerlijk, maar de porties op de boerderie waren wat groter dan verwacht..; en dan moest daarna de pizza nog naar binnen…

De route vandaag bood prachtige vergezichten over glooiende heuvels met in de verte hoge bergen in de ochtendmist. Het ging op en neer, dus niet vanzelf. Maar omdat ik de heuvels in het begin kreeg, met aangenamere ochtendtemperaturen, ging het gemakkelijker dan anders.

Ik vind het opvallend dat er in de plaatsjes die ik passeer overal rijen voor de bank staan. Zou Dirk Scheringa opnieuw gestart zijn hier ? Contant geld is niet echt nodig, ik kon tot in de kleinste gehuchten betalen met mijn iPhone.

In het plaatsje Acquasparta zie ik bij de apotheek een fors aantal liefhebbers van SM staan. De apotheek wordt gerund door Dr Brutti, die naar verluidt een gratis pak slaag bij een doos pillen aanbiedt.

Hoe dichter bij Rome, hoe slechter de wegen. Scheuren en gaten in het asfalt zijn meer regel dan uitzondering. Her en der wordt wat lapwerk gedaan door de gaten te vullen met vloeibaar asfalt. Beter die plekken ontwijken om mijn bandjes heel te houden.

Bij Orte passeer ik de Tiber en stap ik op de trein. Nee, geen luiheid of valsspelen !

Het laatste stuk naar de periferie van Rome is niet het mooiste weet ik van vorig jaar. En aangezien ik heb besloten om er nog een Toscaans toetje aan vast te plakken, ga ik dat stukje sowieso nog doen, maar dan de andere kant op.

In Rome is het even wennen aan het hectische verkeer, maar na een kilometer of acht bereik ik toch het Vaticaan. Na de ereronde zonder juichende kardinalen op het St Pietersplein arriveer ik bij mijn hotel, dat op een steenworp afstand ligt. Ik krijg een kelderkamer toegewezen, wat een plus is met de huidige temperaturen. De fiets mag op de kamer, maar dan moet ik hem wel de trap afkrijgen. Door wat werkgelegenheid voor de plaatselijke (ongetwijfeld Poolse) stucadoor te scheppen, lukt het mij het stalen ros beneden te krijgen. Na het corvee, wacht morgen Franciscus met de koffie en een hostie !