29 September 2021 - (KM 50/1.830)

Cazzo !!

Deze krachtterm ontsnapt mij als ik voor de zoveelste keer wordt gesneden op een rotonde. Zeer bruikbaar woord in dit soort situaties, je steekt nog eens wat op van jarenlang werken bij een Italiaans bedrijf.

ItaIië is een van de makkelijkste landen om aan een rijbewijs te komen; de les “over de schouder kijken bij uitvoegen rotonde” zit vast niet in het curriculum.

Het kan geen toeval zijn dat mijn oog valt op een billboard van uitvaartonderneming Magere Hein Agnelli, dus ik besluit mijn rotonde-strategie aan te passen om een liggend retourtje huiswaarts te voorkomen.

Voortaan rij ik op de rotonde niet meer netjes rechts, maar pontificaal in het midden. Een stuk veiliger; enig nadeel: nu komen de cazzo’s mijn richting op😀

Na 2 dagen verlaat ik het mooie Assisi weer. Deze keer niets dan lof voor het hotel. Ruime, frisse kamer met fantastisch uitzicht, goed sanitair en uitgebreid ontbijt. De Santos voelde zich thuis in deze Heilige Plaats en was ook in zijn nopjes met een ereplaats in de hotel-lobby. Dit alles voor de laagste prijs van deze reis, 34 Euro per nacht. Laagseizoen, oftewel:

Geen massa is geen kassa !

De dag begint met het oversteken van de brede, vlakke Valle Umbra via een fijn fietspad. Ik zie eindelijk weer wat riviertjes die niet droog staan. Na de koffiestop in het prachtige plaatsje Bevagna komt het echte Umbrië op mijn pad. Een mooi heuvelland met wijnranken en olijfbomen. De herfst heeft hier nog geen intrede gedaan. Ik zie onderweg een temperatuur van 36 graden aangegeven. Dat is toch geen weer voor een blanke ?, ik bedoel Westerse Autochtoon natuurlijk. Misschien iets te algemeen, ik wil geen ruzie met Sylvana…; wat ik maar wil zeggen is dat hitte en heuvels geen fijne combinatie voor mij zijn.

Vlak na het plaatsje Bastardo, waar overspel heel gewoon is, wordt het hoogste punt bereikt en kan ik afdalen naar Massa Martana, waar ik heb geboekt bij een agroturismo, die ook een camping heeft. De uitbater vraagt of ik de Reitsma route volg; blijkbaar is dit een populaire pleisterplaats voor kamperende fietsers. Zou dat komen omdat de boer ook een kleinschalige bierbrouwerij heeft ?

In tegenstelling tot het eerste deel van de reis, ben ik vanaf Trento echter geen enkele andere vakantiefietser tegengekomen.

Gelukkig verhuurt de boer ook kamers, want nadat ik in mijn diensttijd de puptent moest delen met een flatulerende, uit de Overzeese Rijksdelen afkomstige collega-zandhaas, ben ik geen fan meer van kamperen. De actieve darmen waren overigens niet verwonderlijk, wetende dat het bivak-voer vooral bestond uit Struik Bruine Bonen noodrantsoenen van de Koude Oorlog….