DAG 29 Sansepolcro

27 September 2021 - (KM 90/1.780)

Casa del Diavolo

Het is de hele dag al broeierig weer; 27 graden met een hoge luchtvochtigheid. Ik zweet al snel heftig. De lucht is afwisselend stralend blauw en soms dreigend. Maar de regen blijft uit. Totdat ik in de verte het plaatsnaam-bordje zie opduiken. Zie ik het goed ? Ik wrijf mijn beslagen zonnebril schoon, Het staat er echt: Huis van de Duivel. Wie verzint zo’n plaatsnaam ? Snel doorfietsen ! Helaas, voor het einde van het plaatsje barst de bui los. Maar de voorzienigheid heeft precies hier een overdekt bushokje geplaatst en binnen een paar minuten stopt de regen en hou ik het de rest van de dag droog,

De dag begint met mist en ik zie nog sporen van het korte maar hevige noodweer van gisterenavond. De route gaat door het dal van de Tiber die ik voor het eerst tegenkom bij Citta di Castello; het is hier een miezerig groen stroompje. Snel verder over binnenweggetjes zonder veel verkeer aan de onderkant van de heuvels.

De velden staan vol groen gewas dat geoogst wordt. In een familie van tuinmannen ben ik de uitzondering, dus ik weet niet wat het is. Op het eerste gezicht lijkt het kool. Mijn persoonlijke ongenuanceerde mening is dat dit voedsel voor varkens is, ik kan mij niet voorstellen dat Italianen dit als culinaire lekkernij zien.

Even verderop is een fabriekje waar de tractoren hun oogst lossen. De parkeerplaats staat vol met boeren die hun lading kwijt willen. Yvonne Jaspers zou wild enthousiast zijn, want ze zien er allemaal uit als Boer Zoekt Vrouw kandidaten. Hun gebruikelijke vervoermiddel, een API, is ook niet echt een vrouwenmagneet…

Wellicht heeft het haantje van de groep nog een Lamborghini 2R met kekke kleuren in de schuur staan, maar om daar een date mee uit eten te nemen…😀

Ik vraag aan de minst contactgestoorde agrariër, welk gewas ze verbouwen en het antwoord is verrassend, het is namelijk de Nicotiana Tabacum, oftwel tabaksplant ! Na het oogsten moeten de bladeren nog 4 weken drogen voordat ze kunnen worden ingezet om de gezondheid van rokers te verwoesten, die daar nog grof voor willen betalen ook !

Na Umbertide verandert de omgeving naar het heuvelachtige Umbria, de provincie waar ik inmiddels fiets.. Licht golvend dus, betekent in de praktijk flink aanpoten. Wel mooie wolkenluchten; fijn voor foto’s !

In de verte zie ik Assisi, mijn einddoel van vandaag, al opdoemen. Dat is nooit een goed teken als je op de fiets bent. Als ik dichterbij ben, zie ik dat het stadje letterlijk tegen een berg is geplakt. Enkele krachttermen ontsnappen mij. Hoe kom ik daar ik g…naam boven ? (Mea Culpa, Franciscus). De kortste weg naar mijn hotel is onneembaar steil; ik win dus met omwegen langzaam hoogte en bereik uiteindelijk behoorlijk uitgeput na 90 km fietsen mijn herberg. Ik heb dus wel een rustdag verdiend !